I kto powiedzial ze sie nie wzruszam

Dzisiejszy dzień w sumie nie należy do jakichś wyjątkowych, ale jednak spędziłam go bardzo miło. W ciągu dnia nie było niczego szczególnego. Pod wieczorem wybraliśmy się do Kary na mały seansik. Oglądaliśmy sobie bardzo ładny filmik o nazwie „a walk to remember” w przetłumaczeniu na polski „szkoła uczuć” :P No i muszę przyznać że film mi przypadł do gustu:) Wzruszyłam się nawet na kilku momentach.. A ludzie mówią że ja taka mało uczuciowa. A do tego jeszcze tak zupełnie gratisowo odkryłam, że piosenka, którą usłyszałam tydzień temu na jakimś blogu, której nie znałam ani tytułu ani wykonawcy  należy do ścieżki dźwiękowej do tegoż to właśnie filmu:)

Normalnie ostry zbieg okoliczności. Dla kogoś kto patrzy tak z boku, nie wydaje się to czymś niesamowitym, ale dla mnie po tygodniowym poszukiwaniu rozświetliło mi to dzionek :) Nawet zmieniłam sobie na ta pioseneczkę moja poprzednia z bloga.No niestety humorek już mi się popsuł:( Rozmawiałam sobie ze  swym Słoneczkiem, ale ono zostanie anonimowe.I dowiedziałam się o paru przykrych rzeczach i teraz trzeba pocieszyć mojego maluszka. Już myślałam ze jej się ułoży w życiu i znalazła odpowiedniego chłopa, a tu takie rozczarowanie i ból…I od razu zwalony humor. Kurde jaki ten świat jest głupi i niejasny..ucałowania dla Enczi :*:*:* Kary:*:* i reszty:*